ลั๊นลา...ครูไอยพาพวกเราหลงทางครับ!!!
(ครูใจเสีย...แต่นักเรียนสนุกสนาน)
แต่ไม่เป็นไร พวกเรายังมีเพื่อนที่เดินไปด้วยกัน
เท้าคู่นี้ยังจะพาเราก้าวไป...ยังมีอีกมากมายที่พวกเราจะต้องได้เรียนรู้
ทั้งตำราในห้องเรียนและตำรานอกห้องเรียนเล่มใหญ่...ที่พวกเราจะต้องก้าวเท้าไปสัมผัสเอง
ไม่แน่นะครับ อีกไม่กี่ปีข้างหน้า พวกเราอาจจะเป็นนักเดินทางตัวยงเหมือนพี่ๆ ในชมไทยก็ได้...
ขอบคุณพี่ๆ ชมไทยทุกคน ที่ได้ให้พวกเราเล่าเรื่องสนุกสนาน ที่ได้รู้ได้เห็นเห็นจากตำรานอกห้อง
พวกเรายังเล็กนักที่จะต้องเรียนรู้อะไรอีกมากมาย ขอบคุณที่ได้ให้พวกเราแบ่งปันเรื่องราวครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณค่ะ